Asya Ülkelerinde Refah ve Mutluluk: Kümeleme ve Diskriminant Analizi ile Çözümlenmesi
Anahtar Kelimeler:
Refah endeksi, Mutluluk endeksi, Kümeleme analizi, Diskriminant analiziÖzet
Bu çalışma, Asya ülkelerinin 2023 yılındaki refah ve mutluluk düzeylerini inceleyerek kategorize etmektedir. Refah ölçümünde Legatum Refah Endeksi, mutluluk ölçümünde ise Dünya Mutluluk Endeksi verileri kullanılmıştır. Çalışmada, Asya ülkelerini refah ve mutluluk düzeylerine göre gruplamak amacıyla kümeleme analizi ve diskriminant analizi yöntemleri kullanılmıştır. Sonuçlar, benzer özelliklere sahip olan ülkelerin kendi aralarında 5 farklı kümeye ayrıldığını göstermektedir. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda, milli geliri yüksek olan Güney Kore, İsrail, Japonya, Kıbrıs, Tayvan ve Singapur gibi ülkeler ortak bir kümede birleşmişlerdir. Diğer yandan, Afganistan ve Yemen gibi küresel anlamda mutsuz ve refah seviyeleri düşük olan ülkeler ise ayrı bir kümeyi temsil etmektedirler. Diskriminant analizi sonuçları, ülkelerin bu kümelere %97,5 doğrulukla sınıflandırıldığını göstermektedir.
Referanslar
Acar Boyacıoğlu, M., & Kara, Y. (2007). Türk bankacılık sektöründe finansal güç derecelerinin tahmininde yapay sinir ağları ve çok değişkenli istatistiksel analiz tekniklerinin performanslarının karşılaştırılması. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(2), 197-218.
Alkan, F. & Çilesiz, N. (2022). Mutluluk ekonomisinin G7 ülkeleri ve Türkiye açısından değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi İİBF Dergisi, (10), 70-81.
Allahverdi, M., & Alagöz, A. (2019). İllerin vergi gelirleri açısından sınıflandırılmasında kümeleme analizi kullanımı. Maliye Dergisi, 176, 441-473.
Aydın, A. (2022). Avrupa ülkelerinde kişi başına milli geliri etkileyen faktörlerin yatay kesit yöntemiyle analizi. Kuram ve Uygulamada Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), 26-38.
Aydın, H. İ. (2020). Mutluluk ve ekonomi: Yaşam memnuniyeti araştırması üzerinden bazı dikkatler. Current Research in Social Sciences, 6(2), 135-148.
Bulut, Ş., Babacan, A. & Ertekin, Ş. (2021), Ekonomik büyümenin belirleyicilerinin farklı insani gelişmişlik düzeyindeki ülkelere göre analizi. Sayıştay Dergisi, 32(120), 89-114.
Di Tella, R. & MacCulloch, R.J., & Oswald, A.J. (2003). The Macroeconomics of happiness. Review of Economics and Statistics, 85(4), 809-827.
Doğan, B. (2008). Bankaların gözetiminde bir araç olarak kümeleme analizi. (Doktora Tezi). Kadir Has Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Dünya Mutluluk Raporu, 2023. https://worldhappiness.report/ed/2023/ (Erişim Tarihi: 20.09.2023).
Easterlin, R. (1974). Does economic growth ımprove human lot? Some empirical evidence. By P.A.David, Melvin W.Reder (Ed.), Nations And Households İn Economic Growth in (pp. 89-125). Academic Press.
Ertekin, Ş., & Aktürk Hayat, E. (2022). Türkiye’de illerin kamu harcamaları ve kamu gelirleri açısından kümeleme analizi yöntemi ile sınıflandırılması. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi (63), 39-47.
Everitt, B. D. (1992) Applied multivariate data analysis. Oxford Universty Press, New York.
Frey, B.S., & Stutzer, A. (2001). What can economists learn from happiness research?. Working Paper, No. 80.
Gerdtham, U. & Johannesson, M. (2001). The relationship between happiness, health, and socio-economic factors: Results based on Swedish microdata. Journal of SocioEconomics, 30, 553-557.
Guha, S., Rastogi, R. & Shim, K. (2000). ROCK: A Robust clustering algorithm for categorical attributes. Information Systems, 25(5), 345-366.
Güzel, S. (2018). Gelir eşitsizliği, refah ve mutluluk. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(3), 389-394.
Han, J., Kamber, M. & Pei J. (2001). Data mining: Concepts and techniques. Academic Press, San Diego, California, USA.
Johnson, A.R. & Wichern, D.W. (1992). Applied multivariate statistical analysis. International Editions, New Jersey: Prentice Hall.
Kabakçı Günay, E. & Ata, O. (2018). Gelir mutluluk getirir mi? Ülkelerin gelir ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkiye yönelik bir değerlendirme. Kesit Akademi Dergisi, (17), 161-192.
Kalaycı, Ş. (2010). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. (5. Baskı), Öz Baran Ofset, Ankara.
Korkmaz, M., Germir, H. N., Yücel, A. S. & Gürkan, A. (2015). Yaşam memnuniyeti üzerinde etkili olan sosyodemografik bileşenler üzerine bir analiz. Uluslararası Hakemli Psikiyatri ve Psikoloji Araştırmaları Dergisi, 2(3), 78-111.
Mahadea, D. & Rawat, T. (2008). Economic growth, income and happiness: An exploratory study. South African Journal of Economics, 76(2), 276-290.
Menteş, N. (2020). Mutluluk, gelir ve demokrasi: Dünya ülkeleri için yapısal eşitlik modeli önerisi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 9(3), 2138-2153
Miller, R. G. (1962). Statistical prediction by discriminant analysis (pp. 1–54). Boston, MA: American Meteorological Society.
Öndes, H. (2019). Türkiye’de mutluluk düzeyini etkileyen faktörler: mekânsal ekonometri analizi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(4), 1039-1064.
Özdamar, K. (2018). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Ankara: Nisan Kitabevi, 10. Baskı, Cilt 2.
Rush, A.V. & Blăjan, A.G. (2021). The relationship between economic growth and happiness. PressAcademia Procedia, 14(1), 175-177.
Sharukh, S.A. (2023). Afganistan'ın ekonomi politikasına yön veren siyasi etkenler. (Yüksek Lisans Tezi). Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karabük.
Şeker, M. (2009). Mutluluk ekonomisi. Istanbul Journal of Sociological Studies, 0(39), 115-140.
Tatlıdil, H. (1992) Uygulamalı çok değişkenli istatistiksel analiz. Akademi Matbaası, Ankara.
Tümer, M. (2001). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti imalat sanayinde faaliyet gösteren kobileri ayrıştıran faktörlerin tespiti. Doğu Akdeniz Üniversitesi, 296-303.
Türe, H. (2019). OECD ülkeleri için refah ölçümü: Gri ilişkisel analiz uygulaması. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(2), 310-327.
Veenhoven, R. & Vergunst, F. (2014). The Easterlin illusion: Economic growth does go with greater happiness. International Journal of Happiness and Development, 1(4), 311-343.
Yılmaz, Ö. & Temurlenk, M. S. (2010). Türkiye'deki istatistik bölgelerin kışı başına düşen gelir açısından hiyerarşik ve hiyerarşik olmayan kümeleme analizi ile değerlendirilmesi: 1965-2001. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(2), 75-92.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Journal of Academic Analysis
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
